De gebeurtenis (2022)
(For all inquieries about translation samples and foreign rights, please contact Marijke Nagtegaal at De Bezige Bij.)
Juliette is een alleenstaande vrouw van middelbare leeftijd, de trouwe assistent van Willem, een hoogbejaarde schrijver die door ziekte blind is geworden en zijn boeken aan haar dicteert. In de nadagen van zijn carrière beleeft hij zijn grootste successen. Als Willem komt te overlijden vecht zijn jonge vrouw Femke zijn testament aan. Daarin bepaalt hij immers dat Juliette niet alleen zijn beroemde verzameling eerste drukken krijgt, maar ook een memorystick met vermoedelijk zijn ultieme, onthullende dictaten.
De gebeurtenis is een speels en rijk boek, waarin de verhalen subtiel in elkaar grijpen. Ze lezen als de hoofdstukken uit de laatste roman die Juliette en haar beminde Willem samen schrijven, gescheiden door de dood, maar één in hun proza. Een roman over de grillige liefde en onvermijdelijk verlies. Eens te meer toont Peter Terrin zich een bezwerende verteller, die zijn personages geraffineerd tot leven wekt
Shortlist Cutting Edge Award 2022
Shortlist Libris Literatuur Prijs 2023
Vertaalrechten verkocht aan Frankrijk
“Terrin betoont zich in dit twaalfde boek een volleerd ruiter, een schrijver die weet uit te blinken door zijn verhaal juist te temperen, het tot bedaren te brengen, en hiermee te conserveren wat hij daarvoor aan spanning en zeggingskracht opbouwde. Uit De gebeurtenis blijkt maar weer eens hoe traag het medium van de roman eigenlijk is, als een lange lont die richting het einde brandt en die misschien niet eens het vat met buskruit hoeft te bereiken om een maximaal effect te veroorzaken. Het is niet nodig allemaal. Niet als je schrijven kunt als Terrin.” — NRC Handelsblad * * * * *
“Er zullen vast feministes zijn die vinden dat een man zich deze problematiek niet moet toe-eigenen, maar ik vind het verfrissend en hoopvol dat een mannelijke schrijver de male gaze aan zo’n intelligent, genuanceerd en vermakelijk romanonderzoek onderwerpt.” — De Standaard * * * *
“Een nieuwe roman van Peter Terrin is altijd een gebeurtenis. Deze keer brengt hij een verhalencarrousel op de rand van leven en dood. Blind kopen is het devies.” — Knack
“Een roman-in-verhalen die even vernuftig in elkaar is gezet als de mechaniek van een horloge (…) Het zijn mensen die hunkeren naar verbinding, die willen beminnen en bemind worden. Door steeds van perspectief te wisselen licht Terrin het doek van hun eenzaamheid, hun verlangens, achterdocht en onbegrip. Vaak heeft hij aan een enkele zin genoeg op een personage tot in de kern te laten oplichten (…) Terrin focust op voorvallen die onbetekenend lijken maar de kracht in zich dragen om een leven te veranderen. Ook stilistisch gaat Terrin gelaagd te werk. Hij imponeert met de precisie van zijn zinnen, een beetje à la James Salter, de Amerikaanse meesterstilist. Eerst heb je het amper in de gaten , maar geleidelijk raak je doordrongen van het beroezende effect.” — De Tijd
“Peter Terrin speelt in De gebeurtenis met mysterie, met suspense, met rouw, met plotse uitbarstingen, maar ook met opspringend geluk (…) Dat Terrin een stevige schrijfcadans te pakken heeft, is een understatement. Weinig romanciers drukten de laatste jaren zo hun stempel op de Vlaamse literatuur, met een rist hoogwaardige romans — van Yucca (2016) en Patricia (2018) tot Al het blauw (2021) — telkens nieuwe, gedurfde facetten van zijn verbeelding aanborend. Waar blijft toch die oeuvreprijs van allure?” — De Morgen
“De gebeurtenis is behalve een ode aan de liefde ook een ode aan de literatuur zelf. Er staat opnieuw geen woord te veel, te pompeus of te sentimenteel in zijn roman. Niettemin (of we vermoeden steeds meer: net daarom) zingen zijn zinnen en personages van ingehouden pijn, eenzaamheid en oud verdriet. Het bescheiden geniale zit vooral in het detail. Door die uitgebeende stijl krijgen zijn boeken weleens het label ‘filmisch’ opgeplakt. Ook in De gebeurtenis lijken sommige scènes zo weggelopen uit de betere Hitchcock-klassieker, vol raadselachtige ontmoetingen en broeierige erotiek.” — HUMO
“Terrin confronteert zijn lezers geregeld met zulke raadselachtigheden, het geeft zijn verhalen, met die vlakke en onthechte maar daardoor juist intrigerende toon, een voortdurende spanning. In dat opzicht is hij een meester van de suspense maar niet op de traditionele manier: er wordt niets opgelost, alles blijft, ondanks de sprekende details en de heldere taferelen, mysterieus. Op een bepaalde manier worden niet zijn personages maar wordt de lezer de hoofdpersoon in deze roman, want om zíjn ervaringen van al die vreemde momenten gaat het, en dat is een ontregelende maar ook bijzonder fascinerende ervaring.” — Trouw
“De nieuwe roman van Peter Terrin, De gebeurtenis, levert een vreemde, maar opwindende leeservaring op. Het buitengewoon vreemde is dat de vragen die onbeantwoord blijven de lezer niet ergeren, maar een plezier doen. Dat tekent het vakmanschap van Terrin.” — Tzum
“Net als zijn eerdere boeken is De gebeurtenis even helder als raadselachtig. De compacte roman is een en al suspense, met een minimum aan plot. (…) De verhaallijn van de deels tot leven gewekte schrijver blijft sensationeel, de implicaties van de ontdekking prikkelend, maar de alledaagse vertwijfeling van de hoofdpersonen is nog spannender. (…) De spanning, die doet denken aan het werk van Modiano en dat van McEwan, zit ‘m er niet zozeer in dat de vertellers onbetrouwbaar zijn — ze maken stuk voor stik een redelijke indruk. Terrin doet iets subtielers en beklemmenders. Hij suggereert constant, ook als er aan de oppervlakte weinig gebeurt, dat onze waarnemingen, gevoelens of nee, de realiteit zelf onbetrouwbaar is, vol raadselachtige indrukken, griezelige voortekenen, en af en toe een vleug genade.” — Het Parool
“De gebeurtenis is een razend intelligente roman, die de lezer uitdaagt.” — * * * * Dagblad van het Noorden
“De gebeurtenis van Peter Terrin is een wonderlijke roman. wat een heerlijke literaire ervaring, alsof je van de ene naar de andere filmset loopt, met personages die elkaars leven vooruit of achteruit duwen. Je moet het lezen om het te geloven.” — Chantal Pattyn, KLara
“Peter Terrin toont weergaloos de liefde van mensen in hun allenigheid (…) Wervelend en veelkleurig als herfstbladeren dansen meerdere verhaallijnen door elkaar heen (…) Hoewel de verhalen vol liefde, dood, gemis en verlangen grenzen aan het sentimentele weet Terrin die grens netjes te bewaken. Zijn ingetogen proza getuigt van bescheidenheid en doelbewustheid, en hij legt van de verschillende losjes verbonden verhaallijnen met precisie een sierlijke puzzel. Ook al ontmoeten we de personages maar kort, ze zijn volledig en levendig, en er bestaat bij mij geen twijfel dat Terrin aan ieder verhaal een volledige roman had kunnen wijden.” — De Groene Amsterdammer
“Het is een ingenieuze opzet, maar op geen enkel moment voelt De gebeurtenis aan als een vormspel. Daarvoor is de wereld waardoor Terrins personages zich bewegen te scherp neergezet (…) De gebeurtenis is een boek waarvan sommige personages zich in je hoofd zullen nestelen. Dit is alweer (zucht) een uiterst geslaagde roman van Peter Terrin.” — * * * * Cutting Edge
“Terrin staat op eenzame hoogte binnen onze Nederlandstalige literatuur door zijn eigenzinnige aanpak van de verhaalstof, door zijn loepzuivere en uitgepuurde stijl, door de manier waarop hij de lezer deelgenoot maakt aan het scheppingsproces en een beroep doet op diens verbeeldingskracht om de lijnen die subtiel worden uitgezet, tot een allesomvattend geheel te verbinden. De gebeurtenis is een roman in mozaïekvorm, waarin de beelden in hun onderlinge relatie een magistraal geheel vormen.” — MappaLibri
“Dat Terrin al geruime tijd in de literaire Premier League speelt, is bekend, maar met De gebeurtenis weet hij zijn stem weer verder te ontplooien. De roman-in-verhalen getuigt naast een diep menselijk inzicht van compositorisch vernuft en gevoel voor humor. Er staat geen zin of scène te veel en ondanks het fragmentarische karakter vormt De gebeurtenis onmiskenbaar een geheel. (…) Het vereist grote literaire kunde om dergelijke veelzijdigheid te creëren in een beperkt aantal bladzijden. Elk hoofdstuk kan op zichzelf als verhaal fungeren, maar het geheel creëert weer een ander, gelaagd effect. Door zijn protagonisten in nieuwe contexten anders te belichten, schept Terrin ruimte voor zijn personages en hun intrinsieke veelzijdigheid. De gebeurtenis is een uitnodiging om met vertraagde tred te lezen, met volle aandacht voor de trefzekere details. De ruimte van de uitdrukking is klein, de vorm uiterst doordacht en precies, het effect verneveld en droomachtig. Idealiter lees je De gebeurtenis in één beweging, als een gebeurtenis, een leestrip die je ondertrekt in een verstilde, fascinerende werkelijkheid.” — Liesbeth D’Hoker, D WB
“De gebeurtenis is een indringende, diepmenselijke roman vol ontroerende ontmoetingen. Terrin excelleert in het tonen van levenssituaties die je herkent maar die je niet eerder zo beschreven vond. Als in een spiegel zie je hoe het is om mens te zijn in een even opwindende als schrijnende tijd: de onze.” — Nederlands Dagblad
Al het blauw (2021)
(For all inquieries about translation samples and foreign rights, please contact Marijke Nagtegaal at De Bezige Bij.)
Simon is negentien wanneer hij midden in een college wegloopt en stopt met zijn studie. Hij is zoekende, weet zich niet te verhouden tot het dorp en het eenvoudige milieu waarin hij is opgegroeid. Samen met zijn boezemvriend Marc slijt hij vele uren in Azzurra, het café van het zwembad in het nabije provinciestadje. Omgeven door de blauwe schittering van het nachtelijk verlichte water ontstaat een passionele relatie tussen Simon en Carla Binotto, de Italiaanse barvrouw, die twintig jaar ouder is. Er gaan geruchten over haar zware verleden en over John, haar onbehouwen echtgenoot.
In hypnotiserend proza voert Peter Terrin de lezer mee naar de late jaren tachtig en naar Carla en Simon die, elk op een scharnierpunt van hun leven, voor onmogelijke keuzes staan. Al het blauw is een even indringende als fijnzinnige roman over vriendschap en liefde, en over de breekbare zoektocht naar een eigen identiteit.
Shortlist Boekenbon Literatuurprijs 2021
Cutting Edge Award 2021
Confituur Boekhandelsprijs 2022 (jury & publiek)
Vertaalrechten verkocht aan Duitsland en Zweden
“De mooiste roman van het jaar (…) Met Al het blauw levert Peter Terrin opnieuw een puntgave roman af, die in sfeer en intensiteit doet denken aan de romans van Graham Swift en Ian McEwan.” — Trouw
“In Al het blauw kun je je laven aan de heerlijk onhippe, oerdegelijke stijl van Peter Terrin.” — HUMO ****
“In Al het blauw beschrijft Peter Terrin het relaas van een onmogelijk liefde zoals weinigen het hem nadoen in het Nederlandse taalgebied: met zinnen die in een verontrustende eenvoud baden en ontdaan zijn van het ego van de schrijver.” — De Tijd
“Al het blauw is een rijke en ronduit bezwerende roman, opgebouwd uit stuwende paragrafen, zuinig van taal maar tegelijk uitermate suggestief.(…) Als geen ander weet de voormalig AKO Literatuurprijswinnaar opnieuw subtiele dreigingen in deze roman te weven, die ook een ijzersterke evocatie is van zijn eigen jeugd.” — De Morgen
“Peter Terrin is een meester. Hij speelt met je verwachtingen, zet mensen neer van vlees en bloed, in taal die klopt en klinkt. Zijn nieuwste roman, Al het blauw, is weer zo’n adembenemend, af en toe zinderend spel, waarin hij de dromen en dilemma’s deelt van echte mensen. En in de lijn met Yucca en Patricia is zijn achtste roman hard en spannend(… ) Terrin beschrijft op meesterlijke wijze een volwassenwording in een snelkookpan, en de hitte is verslavend.” — Daan Stoffelsen op Athenaeum Boekhandel
“Terrin beschrijft hun liefde als warm, vol en gulzig. Zinderend zijn hun vrijpartijen (…) Het is de manier waarop hij de rest beschrijft, onderkoeld maar dramatisch, als een uit alle macht ingehouden snik. Het snoert zich als ijzerdraad om je nek.” — **** De Volkskrant
“Zo weet Terrin ook in deze roman de lezer geraffineerd te laten samenvallen met de personages en hun thematiek. Al het blauw bevraagt de existentiële twijfel die ons allen kan bekruipen en die ons fragiel maakt: wie ben ik? Doe ik wat ik ten diepste wil doen in dit ene leven dat ik leid? Terrins magistrale enscenering maakt je verslaafd aan een sfeer, een gemoedstoestand. Als je begint, wil je nog maar een ding: je mee laten voeren, in de gloed van het blauwe licht, roekeloos, zonder besef van tijd.” — TZUM
'Peter Terrin slingert je krachtig terug naar de jaren tachtig in Al het blauw, zijn wonderschone, filmische roman over de relatie tussen Simon en zijn Carla. Het verhaal op zich is al sfeervol en spannend genoeg om elke lezer te boeien, maar het is Terrins weergaloze stijl die je inpakt. Wie aandachtig leest, ontdekt dat hier geen woord verkeerd staat.’ — VPRO Gids
“De nieuwe Terrin verrast, en brengt open en bloot een hooglied van de onverwachte liefde.(…) En opvallend hoe Terrin met veel gusto naast de amour fou van het centrale koppel alle mogelijke liefdesvarianten in beeld brengt.(…) Gaat dit lezen!” — Frank Hellemans, Doorbraak
“Zijn stijl en inzet zijn besmettelijk. Hij hanteert literatuur als koele beschrijvingskunst waar ondertussen het vuur vanaf spat. (...) Geëngageerde schrijfkunst van het allerhoogste niveau is dit.” — De Groene Amsterdammer, Kees ’t Hart.
“Simon bezit iets ongrijpbaars dat toch geweldig bekoort. Dat is iets wat je ook over Al het blauw zou kunnen stellen.” — **** NRC Handelsblad
“Toeters en bellen zijn niet aan hem besteed, wereldschokkende gebeurtenissen evenmin. Terrin gaat op zoek naar het grote drama in het kleine leven.” — **** Knack
“Een magistrale, diep-emotionerende coming-of-age-roman (…) Het is Terrins geraffineerde vertelkunst die van zulke gewone onderwerpen iets uitzonderlijks maakt : een verhaal dat volstrekt uniek aanvoelt ondanks het feit dat het herkenbare gevoelens bij de innig meelevende lezer opwekt. Hoe flikt hij dat toch? (…) Die constante, intrigerende afwisseling van het gemoed van de personages, van de wisselwerking tussen hen en de anderen, schept de immense geladenheid van dit schitterende proza. Chapeau, Peter Terrin!” — ***** Jeroen Vullings, Elsevier.
‘In de roman Al het blauw toont Peter Terrin eens te meer hoe goed hij is. […] Een americana-achtige Clausiaanse ‘koele minnaar’-vertelling, waarin spanning en humor niet ontbreken(…) Stilistisch meesterstuk.’ — **** Koen Eykhout, De Limburger
“Dankzij de boeiende personages, de geslaagde perspectiefwissels en Terrins prikkelende stijl staat Al het blauw garant voor een intense leeservaring. Al het blauw is onmiskenbaar Terrin, maar toch ook weer anders. Het is zowel een talige als visuele trip, werelds en onwerelds tegelijkertijd, het vertelt een intiem, melancholisch verhaal op een bijna zuiver, afstandelijk wijze. Al het blauw doet verlangen naar ‘al het blauw’, een glimp van het goddelijke gedurende één ogenblik. Achteraf zal het lijken alsof twee levens elkaar kort schampten, zoals de auto’s in de aanrijding uit de epiloog, voor ze de richtingaanwijzer aanzetten en elk een andere richting uit rijden. Maar ook wat kennelijk geen impact heeft gehad, vormt een onmiskenbaar deel van wie of wat we zijn.” — Liesbeth D’Hoker, de Reactor
Patricia (2018)
Astrid is een succesvolle eventmanager van negenendertig. Juist wanneer haar baan en het moederschap haar even te veel worden, valt haar iPhone in het bad van haar zoontje. Voor de buitenwereld, die haar voortdurend opeist, is ze plots onbereikbaar, als van de aardbol verdwenen. Ze doet het ondenkbare: ze loopt het huis uit, start haar auto en rijdt weg uit de villawijk.
Op de snelweg komt ze bij haar positieven en wordt ze bevangen door paniek. Ze haast zich terug, voordat haar vijfjarige zoontje Louis iets overkomt. Maar wanneer de auto van haar man David onverwacht voor het huis blijkt te staan, durft ze zich niet te vertonen. Vanaf dat moment zoekt ze angstvallig een weg terug naar haar eigen leven.
Patricia is een fascinerende roman die de lezer van begin tot eind in spanning houdt. In beheerste zinnen vertelt Peter Terrin over een vrouw in crisis, die alles wat ze over zichzelf meende te weten in twijfel moet trekken.
Shortlist Cutting Edge Award 2018
Shortlist Confituur boekhandelsprijs 2018
Longlist Bookspot Literatuurprijs 2019
Longlist Libris Literatuur Prijs 2019
"In Patricia toont Terrin lef, vernuft en literaire vingervlugheid. In zijn achtste roman speelt hij een sluw spel met de lezer, die met steeds meer vragen komt te zitten, maar ten slotte verbluft, verwonderd en bewonderend het boek sluit.” — **** De Volkskrant
- "Indrukwekkend. Wanneer literatuur zo fascinerend geschreven is, dan neem ik mijn petje af." — Jeroen Vullings in de Max Nieuwsweekend op NPO Radio 1
- "Patricia heeft iets weg van een literaire Esscher, nooit weet je in welke dimensie je je bevindt. Behalve aan Hermans deed het mij verder denken aan Patrick Modiano (...) Patricia heeft een bovennatuurlijke dimensie, op een zeer natuurlijke wijze gebracht! Heel knap en ook een beetje eng.” — Trouw
“Zo clean, zo helder, zelfbewust, gedecideerd begint Patricia. Handelingen. Beschrijvingen. Controle. Alles is wat het lijkt, zo lijkt het. En ondertussen voel je wel dat je romancier Terrin moet wantrouwen (…) Patricia toont dat ontworteling geen kwestie is van even weglopen. Het is een roman over streven en berusting, over keurslijven en rolpatronen, en daarmee wordt het ook een zedenschets van een hedendaagse vrouw. Door Terrins literaire vernuft wint die alleen maar aan zeggingskracht.’ — **** NRC Handelsblad
“Opeens zijn er plottwisten die alles veranderen en je met een what-the-fuck-gevoel opzadelen dat de rest van de roman geen kans krijgt weg te ebben. Terrin heeft de lezer in zijn greep.” — De Groene Amsterdammer
“Terrin is een meester van de miniatuurscènes: kleine momentopnames, zo haarscherp vastgelegd dat je ze niet lijkt te lezen maar te beléven. Hij observeert met een jaloersmakend oog voor detail en schrijft het in zijn typische, cleane stijl loepzuiver neer. (…) Net als Monte Carlo straalt Patricia opnieuw die internationale klasse uit die Terrin tot ver buiten onze landsgrenzen zou moeten brengen.” — HUMO
“Peter Terrin is de meester van de lichte suspense in de literatuur; in zijn romans heerst vaak een onheilspellende sfeer waar je als lezer niet snel vat op krijgt. Alsof je naar een goede Scandinavische psychologische serie kijkt waar de zaken anders liggen dan je denkt. Zeer de moeite waard om in te verdwalen.” — De Standaard
“Terrin lokt ons beheerst mee in de paniekerige en troebele, maar dan weer witheldere binnenwereld van een vrouw die haar eigen leven door een filter gadeslaat. Een intiem veellagig vrouwenportret.” — De Morgen
“Met Patricia heeft Peter Terrin opnieuw een intrigerend roman geschreven. Uitermate bevreemdend. En dat is precies waarom Patricia nog lang blijft hangen in het hoofd van de lezer.” — ***** Hebban
“Advies: lees dit boek.’ — Tzum
“Een beklemmend verhaal dat herkenbaar is voor veel vrouwen die door hectiek zichzelf zijn kwijtgeraakt.” — Zin
Yucca (2016)
Is een man nog een vader als zijn kind niet meer leeft? Dit vraagt Viktor zich af wanneer hij vrijkomt na elf jaar gevangenis. De wereld die hem ooit heeft veroordeeld voor de dood van zijn kind, herkent hij nauwelijks meer. Op zoek naar wie hij is, ontmoet hij de Gier, een oude man uit het misdaadmilieu.
Renée, een vrouw van negenentwintig, richt het woord tot haar zoontje. Toen ze vier was overleefde ze een herseninfarct, op haar negende ontdekte ze haar magische krachten. Nu, in 2035, is ze een steenrijke kunstenares. Haar werk verandert tal van mensenlevens, terwijl haar leven eenzaam is en wordt bedreigd.
In 1985 is de grootvader van Renée, een politie-inspecteur, getuige van de laatste en bloedigste terreuraanval van De Bende. Vanaf de parkeerplaats voor de supermarkt ziet hij iets wat niemand anders opvalt. Dertig jaar later krijgt hij een laatste kans om zijn gelijk te halen.
Zin voor zin, zoals Peter Terrin dat kan, spint hij de lezer in. Verleden, heden en toekomst komen samen in een intens en melancholisch verhaal over wie we zijn en wat we doen.
“Ik gebruik het woord zelden, maar deze opening is briljant (…) Yucca is een indringende eredienst aan het onderbewuste. Knap werk, Terrin. Naspoken zal dit boek, en hoe.” — Vrij Nederland
“Is de sekscène niet zelden het Waterloo van een schrijver, dan is ze voor Terrin in Yucca zijn Normandië (…) Yucca is een pageturner, en toch is het de ‘huilende trompet’ van Chet Baker die de soundtrack levert. Dàt is wat ik zo apprecieer aan de veelkantige schrijver: dat hij zo teder aait. Verliezen doe je het mooist als je een personage van Peter Terrin bent.” — HUMO
“Terrin kiest unverfroren voor de literatuur, en dat levert veel moois op (…) Yucca is een fascinerend spel met identiteiten, een roman waarin je niet snel uitgelezen raakt.” — NRC Handelsblad
“Peter Terrin schrijft zoals een diamantair stenen keurt. Zijn woorden hebben een grote intensiteit, ze lijken geladen met een geheimzinnige kracht.” — Tommy Wieringa
“Yucca is een schijnbaar heldere maar in wezen broeierige roman die niet valt samen te vatten. Terrins werk doet in dat opzicht denken aan het werk van Haruki Murakami (…) Zo’n tovenaar is Terrin ook : hij betovert in Yucca bijna vierhonderd pagina’s lang de werkelijkheid met zijn pen, zonder het geheim te onthullen.” — Trouw
“Dapper en uitdagend (…) Wat echter het meest indruk maakt is de zindering die in elke scène aanwezig is, een mix van erotische lading en affectiviteit (…) Yucca raakt je tot in het onderbewuste.” — De Volkskrant
“Een magistraal gecomponeerde finale” — Focus Knack
Nominatie Gouden Strop 2017
Shortlist ECI Literatuurprijs 2017
Monte Carlo (2014)
Monaco, mei 1968. Net voor de start van de grand prix formule 1 is het publiek getuige van een vreselijk ongeluk. De bescheiden Jack Preston, monteur bij Team Lotus, redt het leven en vooral het gezicht van Deedee, jonge filmster en belichaming van de nieuwe zeden. Weer thuis bij zijn vrouw, in een afgelegen Engels dorp waar de jaren vijftig maar moeilijk wijken, wacht Jack met verlangen en angst op een teken van Deedee, dat zijn leven zal veranderen.
Monte Carlo is een puntgave vertelling, een aangrijpende geschiedenis over geloof, heldendom en de wil om gezien te worden.
Longlist AKO Literatuurprijs 2014
Longlist Gouden Boekenuil 2015
Shortlist Libris Literatuur Prijs 2015
Nominatie International IMPAC Dublin Literary Award
Nominatie Cutting Edge Award 2015
Shortlist Euregio Literatuurprijs
Winnaar Inclusieve Griffel 2014
Verschenen in Duitsland, Frankrijk, Catalonië, Spanje, Italië, Engeland, Japan
Post mortem (2012)
‘Wegens nogal moeilijke tijden in de familie.’ De nog onbekende schrijver Emiel Steegman staat onder de douche als hem plots het ultieme excuus te binnen schiet om op het laatste moment te ontsnappen aan een opgelegd diner met een delegatie Estse collega’s. Het is een banaal zinnetje, vaag en tegelijk dringend. De vraag hoe deze fictieve ‘moeilijke tijden’ ingekleurd zullen worden door een ambitieuze biograaf die ergens in de toekomst zijn mailverkeer uitpluist, laat hem niet meer los, en bezorgt hem een briljant idee voor een nieuwe roman. Manmoedig besluit Steegman dat de tijd gekomen is om voor het eerst zijn persoonlijk leven in de literaire strijd te werpen. Tot Renée, zijn dochtertje van bijna vier, wordt getroffen door een herseninfarct.
Post mortem is een even intense als ingenieuze roman over de begeestering van een schrijver, de liefde van een vader en de angst van een man om na zijn dood zijn leven te verliezen.
De bewaker (2009)
Harry en Michel bewaken in de parkeerverdieping de enige ingang van een buitengewoon gebouw, bewoond door de rijken der aarde. Wanneer in de loop van vierentwintig uur op een na alle bewoners vertrekken, weten zij niet wat er buiten aan de hand is. Is er een oorlog uitgebroken? Is de wereld ondergedompeld in een nucleaire winter? Plichtsgetrouw blijven ze op hun post, in de hoop door hun oversten opgemerkt te worden.
In De bewaker is de humor inkt zwart en zijn de details huiveringwekkend. Het is een spannend, tijdloos boek over oorlog en vrede: oorlog met een ongrijpbare vijand, vrede die elk voor zichzelf moet bevechten.
De bijeneters (2006)
Zeven variaties — verhalen
Volgens Van Dale is een variatie onder meer 'een daad waardoor (men) iets verandert'. Maar het is ook 'elk der verschillende bewerkingen van een zelfde thema'. Beide definities zijn van toepassing op De bijeneters. In elk van deze zeven variaties staat een daad centraal waardoor alles verandert – of het nou om een dwingend verhoor gaat zoals in De verdachte of om een blijk van buitengewone eerlijkheid zoals in Schoonmaak of De lotgevallen van Abdullah en ikzelf. Soms wordt vergeefs gestreefd naar iets wat inertie kan omzetten in een daad, maar vaker laat het toeval de protagonist geen keuze.
Peter Terrin demonstreert in dit nieuwe boek wat hij in zijn mars heeft, en dat is niet weinig. Geïnspireerd door grote voorbeelden als Camus, Hermans en Kafka laat hij zien waar zijn eigen kracht ligt: de verbeelding van de werkelijkheid zoals die eruitziet achter de façades van alledag. En daarbij toont hij zich, zoals een ervaren criticus het uitdrukt, 'een meester van het onheilspellende detail', die 'met droge en precieze impressies [… ] de lezer de stuipen op het lijf' jaagt.
Vrouwen en kinderen eerst (2004)
De ontmanteling van AT-289
Vijf mannen arriveren in een afgelegen gebied waar ze moeten zorgen voor de demontage van een productieband in een verlaten fabriek. Ze nemen hun intrek in het verveloze hotel van het drop. De jonge Karsten heeft, vanwege zijn talenkennis, de leiding over het team, bestaande uit werkmannen van verschillende origine en discipline. Hij moet erop toezien dat de ontmanteling van de AT-289, waarop een uitzonderlijk soort vloertegel werd gemaakt, vlot en binnen de drie weken verloopt. Karsten mijdt elk contact met de bewoners van het zonderlinge dorp, diep in de vallei met uitgeputte mijnen, dat wordt getroffen door de zoveelste crisis. Nauwgezet leeft hij het contract na waarin de opdracht van zijn team omschreven staat.
Vrouwen en kinderen eerst is een hallucinant verhaal over geloof, waarneming en identiteit. In kristalheldere beelden toont Terrin ons het leven als een raadselachtig verschijnsel, waarin de mens ten slotte is overgeleverd aan niets dan zijn eigen waarheid.
Blanco (2003)
Viktor, celbioloog in dienst van het ministerie van Volksgezondheid, verliest zijn echtgenote Helena bij een brutale carjacking. Voortaan moet hij verder zonder haar, en hun zoontje van tien, Igor, zal hij alleen moeten opvoeden. Viktor kwijt zich met een buitengewone toewijding van zijn taak. De wereld is een mijnenveld; de grote stad waarin hij met Igor een appartement op de vijfde verdieping van een flatgebouw bewoont, is een adembenemende jungle; de school van Igor is een broedplaats van alle mogelijke gevaren. In zijn ijver om Igor hiertegen in bescherming te nemen laat Viktor niets aan het toeval over. Langzaam wordt de biotoop van de vader en zoon kleiner, tot verstikkends toe.
Blanco is een moderne parabel over angst en gevaar in een waanzinnig complex geworden wereld. Het is een huiveringwekkende roman met een suspense die de lezer de keel toesnoert.
“In Monte Carlo laat Terrin zijn grote talent en vakmanschap zien (…) Een gaaf, strak en ouderwets onderhoudend boek (…) Het zorgvuldige plot en de altijd verzorgde, bij momenten verbluffende stijl stuwen het geheel voort.” — ***** De Standaard
“Meesterlijk… Ingetogen, gracieus en op het scherp van de snee. Passages die dwingen tot lezen en herlezen, zo achteloos gruwelijk en subliem.” — HUMO
“Terrin bewijst dat hij zijn brede publiek meer dan waard is. Monte Carlo is zonder meer een klein meesterwerk.” — De Tijd
“Terrin schittert wederom in sensitieve zinnen waarin hij veel blootlegt (…) Een superieure stilist.” — Trouw
“Je hoeft er niet eens een lijstje voor te maken: Terrin behoort tot het handvol écht interessante Nederlandstalige schrijvers.” — **** NRC Handelsblad
“Het literaire meesterschap hoeft niet meer gedemonstreerd, het is gewoon de grond onder elk juist geplaatst woord in deze kleine en grootse roman.” — Griet Op de Beeck
“Terrin heeft elk woord gewikt en gewogen, en zorgvuldig gecomponeerd tot een vertelling die schittert in eenvoud, maar het soortelijk gewicht van een universele parabel in zich draagt.” — Cobra
“Bij hoge uitzondering vind je nog wel eens iemand die zo verschrikkelijk goed kan schrijven als F. Scott Fitzgerald, zoals Peter Terrin.” — Tommy Wieringa in De Morgen
“Een geraffineerde, gedoseerde vertelling. Een eigentijds hermansiaans drama.” — Vrij Nederland
“De eerste veertig bladzijden van zijn nieuwe roman, Monte Carlo, moeten tot de beste behoren die Peter Terrin in zijn leven heeft geschreven (…) Je blijft onafgebroken lezen in deze kleine, ingetogen, puntgave roman.” — De Groene Amsterdammer
“Prachtig proza, poëtische schrijfstijl. Monte Carlo is een waardige opvolger van zijn prijswinnende roman Post mortem.” — **** Algemeen Dagblad
“Peter Terrin schildert de obsessie van Jack Preston in 81 korte hoofdstukken, vaak van slechts anderhalve pagina, verdeeld over drie afdelingen. Zo is elk onderdeel van het verhaal een miniatuur op zich. Prachtig gedaan.” — Tubantia
“Terrin schrijft zo filmisch dat je de racemonsters hoort ronken, het graan in het verstilde Engelse dorpje ziet groeien en het koppig blijven geloven van gerechtigheid van Jack Preston tot in je eigen ziel voelt. Nog geen 175 pagina’s voor de ondergang van een mens, dat kan alleen een groot schrijver.” — **** Noordhollands Dagblad
“Sluipenderwijs krijgt Terrin de lezer in zijn greep (…) Het is de schrijnende discrepantie tussen twee werkelijkheden die Monte Carlo tot een zeer geslaagde roman maakt. Tel daar bij op de intense, elegante schrijfstijl en heldere compositie en we mogen spreken van Terrins beste boek tot nog toe.” — Dagblad van het Noorden
“Een kleine maar puntgave roman. Terrin heeft aan elke zin in dit boek geschaafd en geslepen met een toewijding die je maar zelden ziet. Wat overblijft is een sierlijke vertelling over het verlangen naar roem en erkenning.” — VPRO Gids
“Monte Carlo is een van de weinige romans, zelden geschreven in ons taalgebied, waarin de lengte omgekeerd evenredig is aan de zeggingskracht. Elke zin en elk woord heeft betekenis zonder dat die er te dik bovenop ligt. Monte Carlo geeft een slice of life, en weet wat een diepte er in een leven te vinden is.” — ***** 8Weekly
“Monte Carlo staat vol gepolijste zinnen waarin Terrin zijn meesterschap etaleert. Een kleinood dat schittert als een diamant.” — Focus Knack
“Ingenieuze en overrompelende roman (...) Een onbetwistbaar meesterwerk (...) Post Mortem is een triomf.” — De Morgen
“Prachtig. Een eindeloze ontdekkingsreis.” — NRC Handelsblad
“Een even beklemmend als groots eerbetoon aan elke dochter.” — Passionate Magazine
“De onnavolgbare auteur Terrin in volle glorie.” — 8Weekly
“Peter Terrin weet in een puntgave stijl ingewikkelde thema's te verkennen.' — **** De Telegraaf
'Met de ingenieuze perspectiefwisselingen tussen Steegman en diens alter ego, en een grote rijkdom aan associatieve vondsten, tilt Terrin dit boek naar een indrukwekkend niveau.’ — Leeuwarder Courant
"Terrin doet zijn reputatie als duivelskunstenaar eer aan door ook ditmaal een vernuftig spel met schijn en werkelijkheid te spelen. Post mortem is niet alleen het bloedstollend relaas van een vader is doodsangst, maar ook een onnavolgbare roman die staat als een spiegelpaleis." — VPRO Gids
"Fraai. Dat is wanhoop." — Het Parool
“Alsof je door een caleidoscoop kijkt. Duizelingwekkende poëticale perspectieven (...) Een scherpzinnig verhaal over de illusie van fictie (...) Vast niet toevallig dat juist dit gegeven zo fraai gestalte krijgt in het personage Renée. Zij is Terrins belangrijkste troef.” — **** De Volkskrant
“Terrins engagement, dat in een wijde boog rond de hedendaagse behaagzucht heen loopt, is oprecht. Post mortem is een overtuigende roman.” — Cutting Edge
“Nabokoviaans spiegelspel.” — Cobra
“Pijnlijke schoonheid.” — HUMO
“Een griezelig goed geschreven boek dat je hoofd doet tollen, je adem afsnijdt en je overdonderd achterlaat. Fantastische roman!” — Knack
Nominatie Halewijnprijs 2012
Longlist Libris Literatuur Prijs 2013
Shortlist Gouden Boekenuil 2013
Winnaar AKO Literatuurprijs 2012
Verschenen in Engeland (hardback & paperback), Turkije, Spanje, Catalonië, Japan
“De bewaker is een verrassende roman, verschrikkelijk goed geschreven, in een klinkklare stijl die overal doorheen snijdt. Een absolute aanrader.” — Pieter Steinz
“Heerlijk sinister, vol zwarte humor (…) Het grijpt je bij de keel.” — The Independent
“Vintage Terrin. Een perfide psychologische pas-de-deux.” — De Morgen
“Dé Vlaamse roman van 2009.” — Knack
“De bewaker is zo’n roman die je in zijn schoonheid en compleetheid verbluft achterlaat.” — NRC Handelsblad
“De bewaker is een subliem boek.” — Het Parool
“Effectively horrid.” — The Telegraph
“The Guard is perplexing, tantalizing and delightful.” — New York Daily News
“Pinter meets sci-fi (…) The reader is with Terrin to the end, making this one of the more intriguing variants of the thriller you will come across this year.” — The Book Bag
“The Guard is a dazzling work of paranoid fiction. It is so good, its world so minutely described and Michel so undeniably compelling that to suggest anything other than to pick this up and read it immediately would be to do it a disservice.” — Sci-Fi Now
“Trapped not just in the building but on the page. A mix of psychological thriller and SF fable, this is a strange, wonderfully claustrophobic novel” — The Guardian
“A tremendous novel, often horrifically funny, and always unsettling.” — Best novels of the year, The Irish Times
“There’s a cold and beautiful precision to Peter Terrin’s writing, and a remorselessness and finally terrifying accretion of detail that begins by seeming fussy and ends by being unsettling. Everything is suggestion, his words flow with a cold finality, and it works. In a Europe where the gap between the rich and the rest of us is getting wider and politicians work for their corporate masters, this parable is enough to send a shiver down your spine.” — SFX-magazine
Longlist Gouden Uil 2010
Longlist AKO Literatuurprijs 2010
Shortlist Libris Literatuur Prijs 2010
Nominatie International IMPAC Dublin Literary Award
Winnaar European Union Prize for Literature 2010
Verschenen in Denemarken, Frankrijk, Engeland (hardback & paperback), Verenigde Staten, Italië, Israël, Albanië, Tjechië, Kroatië, Spanje, Hongarije, Bulgarije, Romenië, Slovenië, Catalonië, Turkije, Egypte, Macedonië, Rusland, Duitsland
“Terrins moderen stadslegendes doen je nekhaar overeind komen. Haal De bijeneters in huis en barricadeer daarna de deur.” – De Standaard der Letteren
“Nauwgezet en beheerst is de stijl van deze originele schrijver, die diep doordringt in de menselijk geest.” – De Volkskrant
“Peter Terrin heeft zich met zijn meesters gemeten. Hij moet niet blozen.” – Knack
“Het Vlaams van Terrin is prachtig. Een maximaal streven naar precisie.” — Vrij Nederland
“De bijeneters bundelt zeven sterke verhalen over de beklemmende absurditeit van het alledaagse (…) Terrin bevestigt met dit bijzonder geslaagde boek wat stilaan maar eens officieel mag worden: hij en niemand anders is de meest intrigerende auteur van zijn generatie. Terrin heeft nog geen zin geschreven die het lezen niet waard was, en zeker ook niet in De bijeneters. — De Tijd
“Terrin is een meester in het scheppen van surrealistische, afstandelijke en vervreemdende werelden (…) De rode draad in Terrins werk is in ieder geval de ontsporing van de hoofdpersoon, die geleidelijk losraakt van de werkelijkheid. Het is deze discrepantie tussen de wereld zoals wij hem kennen en de wereld zoals de personages hem zien, die zorgt voor het beklemmende gevoel dat de ware kracht achter zijn verhalen is.” — 8Weekly
“Je loopt in een lege straat. Het is nacht. Na elke stap die je zet, weerklinkt een zachte stap achter je. Als je je omdraait, lijkt de straat leeg. Je denkt een schim te zien, maar zeker weet je het niet. Een soortgelijke sensatie bekruipt je bij het lezen van de korte verhalen van de Vlaamse auteur Peter Terrin in De bijeneters (…) Zeven verhalen, waarin hij een wereld oproept die wordt geregeerd door absurde wetten en waarin alles net anders is dan het lijkt.” — De Groene Amsterdammer
“De bijeneters bevat zeven ijzersterke verhalen. Peter Terrins harde en zwartgallige portretten van de zich eeuwig herhalende en falende mens, zijn alle zeven pure klasse. In al hun variatie suggereren deze verhalen een gruwelijk realistische realiteit waar vervreemding, isolatie, onverschilligheid en eenzaamheid goed gedijen. Met De bijeneters bewijst Terrin opnieuw dat hij een uitzonderlijk begaafd verhalenschrijver is.” — De Leeswolf
Longlist AKO Literatuurprijs 2007
Provinciale Prijs voor Letterkunde van West-Vlaanderen 2008
“Peter Terrin heeft een huiveringwekkend mooi boek geschreven. Een boek met de verraderlijke diepgang van een ijsberg. Een vindingrijke, subtiele roman, die doet denken aan de films van David Lynch, maar ook aan een horrorklassieker als Dracula. Vrouwen en kinderen eerst is een roman om met grote ogen te lezen.” — De Standaard der Letteren
“Peter Terrin heeft een wonder van 190 pagina’s verricht, een waar huzarenstukje. Het einde laat de lezer totaal ontredderd achter. Daardoor blijft Vrouwen en kinderen eerst nog dagenlang door je hoofd spoken. Het boek is onontkoombaar en verandert meteen ook de manier waarop u voortaan andere boeken zult lezen. Een literaire krachttoer die weinigen van zijn generatie hem hebben voorgedaan. Peter Terrin is een van de grootste beloften van onze letteren.” — De Morgen
“Peter Terrin bevestigt wat in zijn vorige romans al duidelijk werd: hij wenst niet mee te doen aan literaire modes. Terrin staat met zijn uitgebeende proza in de traditie van Kafka, Bordewijk en W.F. Hermans, zijn verhalen willen bovenal mythes zijn. En dit is een mythe over de manier waarop de wereld reilt en zeilt.” — Trouw
“Bij Terrin valt 190 bladzijden lang alles op zijn plaats. Hij speelt een ingenieus spel met de verwachting van de lezer. Een uitstekende roman van een te koesteren schrijver.” — De Tijd
“Met Blanco haalde Peter Terrin in de zomer van 2004 terecht de longlist van de AKO Literatuurprijs. Met Vrouwen en kinderen eerst doet hij hopelijk nog beter.” — Ons Erfdeel
“Terrin heeft een combinatie van wetenschappelijke nuchterheid en plastische beeldspraak in huis die je meesleept onder de stolp van zijn gesloten universum. Hij is de Dertiger met de meest dwingende stem.’ — Knack
“Terrin beschrijft dit alles op een on-Vlaamse manier — zonder toeters, bellen en mooischrijverij, bijna Noord-Nederlands. En dat is misschien nog wel het meest knappe aan het boek. Door in een zeer sobere stijl een onbehaaglijke wereld te beschrijven, praat hij de lezers niet naar de mond, maar geeft ze voedsel tot nadenken.” — Dagblad van het Noorden
“Je moet Vrouwen en kinderen eerst zelf maar ondervinden. En dan ligt de nadruk op moeten, want je moet dit boek gelezen hebben. Je kunt die vervreemding nauwelijks onder woorden brengen. Dit moet je zelf ervaren.” — 8Weekly
“Hij is een rastalent.” — Het Nieuwsblad
“Terrin is een meester in het oproepen van beklemming en angst. Hij registreert zorgvuldig en schrijft in een taal die kaal en hard is als het landschap waarin hij zijn laatste roman situeert. Het valt te wensen dat een menigte lezers de genadeloze romanwereld van deze auteur zal betreden.” — Juryrapport BNG Bank Literatuurprijs 2005
Shortlist BNG Bank Literatuurprijs 2005
Opgenomen in de top 50 van 200 jaar Vlaamse literatuur (Knack)
Verschenen in Zweden
“De effectiviteit waarmee in deze roman de eerste klappen worden uitgedeeld, maakt dat je na tien pagina’s Blanco al met een prangende vraag zit: hoe is het mogelijk dat de Vlaming Peter Terrin jaren nagenoeg onopgemerkt is gebleven in Nederlandse literaire kringen? Enig onderzoek leert dat het niet aan de kwaliteit van zijn werk ligt. Zijn verhalenbundel De Code (1998) staat vol subtiel geschreven verhalen waarin de wereld zich doorgaans net iets gevaarlijker toont dan de hoofdpersonen verwachten. In de even goed geschreven roman Kras uit 2001 schuilt het gevaar niet in de buitenwereld, maar in de hoofdpersonen zelf (…) Peter Terrin toont in Blanco bijna 200 pagina’s lang hoezeer hij zijn stof meester is. Hij kan de toekomst met alle vertrouwen tegemoet zien.” — Arjen Fortuin in NRC Handelsblad
“Blanco is een bloestollend boek dat je bij de keel grijpt als een almaar strakker aangespannen strop. Stilistisch moet Terrin in niemand zijn meester erkennen en het hartverscheurende verhaal van een vader die na de dood van zijn vrouw zijn zoontje wil beschermen tegen de boze buitenwereld, laat je na de laatste bladzijde met verstomming achter (…) Peter Terrin wordt geen grote, hij is het al.” — Karl van den Broeck, chef cultuur De Morgen
“Terrin is een meester in het opbouwen van spanning. Er ontstaat een verstikkend vacuüm, een duistere cocon van wantrouwen waarin de lezer zichzelf, net als Igor en Viktor, eenzaam terugvindt.” — De Volkskrant
“Is het geen raadsel hoe iedereen zijn pantser van normaliteit zo lang weet te handhaven? (…) Onder die oppervlakte — en daar toont Terrin zich sterk in — ligt de ontsporing als een geduldige hyena op de loer.” — De Morgen
“Elke zin is beladen en ademt een dreiging uit. Wat het boek zonder meer verheft boven veel hedendaagse Nederlandstalige literatuur is de beeldrijke, zorgvuldige taal waarin Terrin schrijft. Van een klasse apart.” — Literair Nederland
“Een volstrekt originele stem. Met de uitgepuurde flair van Willem Elsschot of Ferdinand Bordewijk schrijft hij een soort van nieuwe zakelijkheid die in de Vlaamse letteren de laatste decennia simpelweg onvindbaar is.” — Knack
“Terrin licht de kleinste en vooral gewoonste handelingen uit. Hij tilt ze op naar betekenisvolle stillevens, wat zijn werk een verfijnd, eigenzinnig stempel geeft. Doodeenvoudig, maar wonderlijk aantrekkelijk en fris. Zijn metaforen zijn vaak van dichterlijke allure, al is hij er zuinig mee. Zonder ook maar met pijn te lopen zwieren, duwt Terrin onverwachts een paar keer flink een brok in je keel. Bijzonder aan het Blanco — en dan hou ik op met de loftrompet zodat u zelf het boek ter hand kunt nemen — is de beheersing die Terrin aan de dag legt (…) Het einde mag met recht schokkend worden genoemd.” — Het Financieele Dagblad
Longlist AKO Literatuurprijs 2004
Opgenomen lijst Beste jonge schrijver 2003 (Jaarboek Magazijn)
Verschenen in Zweden, Frankrijk, Duitsland